We hebben recent Hosts gevraagd voor hun input over de on...
Laatste reactie
We hebben recent Hosts gevraagd voor hun input over de onderwerpen waar jullie dit jaar meer van zouden willen zien, en we...
Laatste reactie
The Shepherd’s Hut, Ruinen in Nederland.
Voor ons is het nooit een vraag geweest of we zoveel mogelijk natuurlijke bouwmaterialen zouden gebruiken bij de bouw van ons huis; het is een proces geweest van jaren lezen en zoeken. De schepping is niet van ons, we mogen er leven, maar als tijdelijke bewoners is het niet meer dan normaal om zorgvuldig om te gaan met wat je leent.
In 2017 kregen we de kans om een klein boerenhuisje te kopen met grote varkensstallen inclusief 1000m2 asbest. Voor de meeste huizenzoekers was dit één groot drama en door het gebrek aan belangstelling kregen wij een fantastische plek. Dankzij een sloper werd het terrein bevrijd van haar industriële varkenshouderij en wij kregen een leeg schilderij, dat we zelf in mochten vullen.
Het ontwerp van het huis stond eigenlijk al jaren klaar in ons hoofd en de keus voor bouwmaterialen was al lang gemaakt. Gewoon, omdat eco logisch is. Veel natuurlijke materialen, een houtkachel die ook de cv verwarmt, zonnecollectoren voor warm water in de zomer, zonnepanelen voor de elektriciteit, veel ramen op het zuiden, beton als passieve warmtebron op de vloer en veel, heel veel isolatie om het huis als warme deken over ons heen te hebben.
Om zoveel isolatie in de wand en dak te krijgen was houtskeletbouw een mooie optie. Zowel aan de binnen- als aan de buitenkant kwam hout. En hennep ertussen als isolatie was een no brainer; een snelgroeiend gewas, dat zonder bestrijdingsmiddelen lokaal kan worden verbouwd. Daarbij heeft het de heerlijke gewoonte om vocht op te nemen en af te geven waardoor het de bewoner op een aangenaam binnenklimaat trakteert. De buurt kreeg al gauw lucht van onze isolatie en ons huis kreeg de lieftallige naam ‘het wiet huis’.
Ons lege schilderdoek bestond uit zo’n 3800m2 dode grond. Er had 60 jaar beton over gelegen en de rest van de grond was bespoten of aan het onkruid overgeleverd geweest. Voor ons geen ramp, maar juist een mogelijkheid om wat we geleerd hadden in Oostenrijk van Joseph Holzer (Holzer Permaculture) en van Geoff Lawtons Permaculture Design Course in Australië. Langzaam zien we de grond herstellen, de diversiteit in planten en dieren toenemen en mogen we stapjes maken om te oogsten, zowel materieel als immaterieel. Dit jaar hopen we het grootste deel van het jaar uit eigen tuin te eten en we mogen het hele jaar genieten van ons steeds mooier wordende schilderij.
Maar in ons plaatje pasten ook andere mensen. We besloten een kleine AirBnB te beginnen. Het leek een mooie inkomstenbron, maar bleek al snel een toegevoegde waarde…
Onze AirBnB bouwden we net als ons huis met veelal natuurlijke materialen. De basis bestond uit een boerenkar die we kochten van een schaapherder uit een dorp verderop, vandaar de naam ‘The Shepherd’s Hut’. Daarop bouwden we een Tiny House van materialen over van de bouw of van anderen, met een douche en een composttoilet. De grote boodschap die achtergelaten wordt op het composttoilet kon uiteindelijk naar de bomen en het grijze water kon via een simpele vetfilter en een helofytenfilter ook de tuin weer in. En om zeker te zijn van dat er geen schade toegebracht wordt aan de grond besloten we ecologische zeep te verstrekken aan de gasten.
Dankzij AirBnB kwamen de gasten al gauw. Veelal mensen die de drukte van de stad even wilden ontvluchten. Genieten van de sfeer van ons huisje, de rust en de natuur. En ook hebben ze onze tuin ontdekt; verse munt, tomaatjes uit de kas, groenten en eitjes van Charlie & the Chooksters. Het is rijk om te zien hoe gasten komen met de last van het dagelijks leven op de schouders en ze uitgerust weer te zien vertrekken. Mensen die zeggen even thuis bij ons te zijn geweest.
Om eerlijk te zijn denken wij niet zo groot. We richten ons op het klimaat in het klein. Wij horen goed voor dat stukje schepping te zorgen, waar wij het beheer over hebben gekregen. Dat betekent ook een warme plek bieden voor gasten. Dat betekent de grond in de tuin voeden in plaats van uitputten en we worden beloond met voedsel met voedingswaarde. Dat betekent, dat we bomen en struiken planten en we krijgen diversiteit aan vogels terug. Dat betekent dat we dieren een bestaan gunnen wat bij het beest past, in plaats van een dier als product te zien, en dan krijg je mooie eieren en goed vlees.
Een deel van de gasten zijn oprecht geïnteresseerd in ons schilderij en sommigen zo erg, dat ze ook thuis willen gaan schilderen aan hun schilderij, gewoon natuurlijk!
Hoe duurzaam zijn jullie?
