Soms schrijf ik wel eens een verhaaltje over wat ik zoal mee maak als (nieuwe ) verhuurder.
Een kennismaking met wispelturigheid
De tweede gaste begon achteraf gezien al niet zo lekker.
Het had nogal wat voeten in aarde om de boeking uberhaupt te laten beginnen.
Ik werd benaderd door een jong aziatisch meisje. Ze had al een aantal logeer adressen gehad en ze kon nergens echt aarden. Ze zocht echt rust en stilte ze wilde ook overdag kunnen studeren en slapen. Bij het vorige adres had ze last van de buren die waren te luidruchtig. Ik heb haar verteld dat ik in een gewone woonwijk zat en dat ook ik buren had. Ik vind onze wijk heel rustig maar het is geen hutje op hei. Ze wilde graag eens komen proefslapen. We kwamen overeen dat ze dus voor 1 nacht zou gaan boeken.
Daar begon ook meteen de ellende, tot 3 keer toe liet ze ’s avonds rond negen uur weten dat ze die nacht wilde komen. In een geval was ik niet thuis, en de andere keren had ik al een gast. Ik heb haar elke keer geadviseerd om eerder iets te laten weten, en uiteindelijk lukte dat ook ze boekte voor twee nachten. Ik had op het moment dat ze wilde boeken de beide kamers vrij. Ze boekte de eerste kamer door mij omgedoopt tot kamer Husky omdat mijn vriendin daar zo’n prachtige muur tekening had gemaakt van een indiaans meisje en een Husky. Ze zou aankomen bij mijn huis om 11:30. Ik moest dus vroeger weg van mijn andere bezigheid maar voor een keertje was dat niet zo erg. Helaas kwam ze zonder iets te laten weten pas om half drie. Geen goede start dacht ik, al zou ik in de loop van de tijd wel leren dat dat vaker regel dan uitzondering is.
Ze nam haar intrek in de Husky kamer en de uren daarna heb ik haar niet gehoord of gezien. Uren later kwam ze vragen of ze de andere kamer mocht zien, en wilde ze graag daar haar intrek in nemen, ze dacht dat die kamer nog stiller zou zijn. Waarom is mij een raadsel want ze liggen naast elkaar, maar ach ik wilde de beroerdste ook niet zijn dus ga je gang. Ik heb toen meteen de Husky kamer weer schoon gemaakt voor het geval er ineens gasten zouden willen boeken. Weer iets later kwam ze vragen of de verwarming hoger mocht, ze had het heel koud. Een beetje verbaasd keek ik op de thermostaat, die gaf 20 graden aan. Ik vind dat beslist niet koud, maar ja alles voor de gasten toch? Klant is koning en nog meer van dat geneuzel. Ze zette de thermostaat op 24(!) graden. Toen ik naar bed ging heb ik hem uiteraard weer lager gezet. Zoals altijd op 15 graden.
’s Nachts werd ik wakker badend in het zweet en dat zonder een nachtmerrie te hebben gehad. Ik had het echt enorm warm. Ik liep naar de woonkamer om te kijken wat de temperatuur was. 24(!) graden! Geen wonder dat ik langzaamaan aan het smelten was in mijn bed. Hup terug op 15 dat ding.
Toen ik ’s morgens opstond stond ie weer op 24. Ik begon te hopen dat mijn gaste het hier ook te lawaaiig zou vinden want ik moest er niet aan denken om hier langere tijd mee te zitten. Enfin, ik verliet het huis om mijn ochtend bezigheden te gaan doen en toen ik ’s middags thuis kwam was de dame weer van kamer veranderd en zat ze weer in de Husky kamer met het raam open en de verwarming op 24. Ik was verbaasd maar besloot er geen drama van te maken. Ik maakte de andere kamer (die inmiddels de uiltjes kamer heet, ook al naar aanleiding van een mooie muurtekening door diezelfde vriendin) schoon, maakte het bed op met schoon beddegoed en ging over tot de orde van de dag. In mijn huis dat inmiddels wel een sauna leek. Toen ik ging slapen weer hetzelfde verhaal. Verwarming op 15, midden in de nacht nog eens op 15, en toen ik opstond ook maar weer. Mevrouw was overigens midden in de nacht ook weer van kamer veranderd, de Husky kamer was weer leeg en ze had haar intrek weer in de uiltjes kamer genomen. Ik was onderhand gewoon blij dat ze die dag weer zou vertrekken ik vrees echt dat ik anders echt wel even wat minder vriendelijk zou zijn geweest.
Jammer genoeg dacht gaste er anders over. Ze wilde graag bijboeken voor een maand. Ik vertelde haar dat dat helaas niet kon, een verzonnen gast zou die dag komen voor de uiltjes kamer, en de volgende dag kwam er een (echte) gast voor de Husky kamer.
Ze was helemaal ontdaan. Ze vond het zo lekker rustig hier, en ze voelde zich zo thuis. En ik bleef standvastig nee sorry zeggen. Op dat moment kwamen er tranen bij want ze had ook nergens anders waar ze heen kon gaan. Ik heb toen degene gebeld die mij aanbevolen had bij airbnb, een lieve vriend die zelf ook airbnb host is. Gevraagd of hij misschien plek had voor deze gaste. Jahoor dat had hij. Ze hebben even heen en weer gemaild want gaste probeerde nogal af te dingen, iets wat ze bij mij ook probeerde toen ze boekte. Uiteindelijk vertrok ze en ik was gewoon opgelucht. Heerlijk mijn huis gelucht, beide kamers schoon gemaakt en klaar voor het volgende avontuur.
later sprak ik die vriend nog, en die vertelde dat ze binnen een half uur weer vertrokken was, hij had net zijn twee dochters en aanhang en kinderen op bezoek, dat was te druk voor gaste en ze verdween met onbekende bestemming.
