Mijn·reis·van·saamhorigheid·en·warmte·op·het·Franse·platteland

Quincy
Community Manager
Community Manager
London, United Kingdom

Mijn·reis·van·saamhorigheid·en·warmte·op·het·Franse·platteland

Het originele artikel  is in de Engelstalige Communitycentrum geplaatst door @Delphine348 en we hebben het voor je vertaald:

 

Het verwelkomen van gasten.png

 

 

 

Na 10 jaar in het buitenland met mijn man en kinderen, gingen we in 2017 weer in ons dorpje in de buurt van het bos van Fontainebleau wonen. Ik vond het fijn om terug te keren naar onze oude woning en er een gezellige plek van te maken voor familie en vrienden. Maar ik moest ook bedenken wat ik voor de kost zou gaan doen. 

 

Ik was gehecht aan mijn landelijke manier van leven en op zoek naar connecties. Ik heb samen met andere dorpsbewoners een non-profitorganisatie opgezet om onze omgeving te beschermen en de verspreiding van zuiveringsslib van een afvalwaterzuiveringsinstallatie te voorkomen. Het was een succesvol lokaal initiatief en ik had het gevoel dat ik er weer bij hoorde.

 

We kochten al vrij snel een tweede woning in het dorp om meer vrienden te kunnen verwelkomen en eventueel aan een van onze kinderen te geven. We hebben er meer dan een jaar over gedaan om deze oude 19e-eeuwse woning helemaal te renoveren. Ik vond het erg leuk om de woning in te richten en toen ontstond het idee om de woning te verhuren. 

 

Ik besloot om host te worden, ook al had ik geen ervaring. We hadden wel een keer een woning op Airbnb geboekt in Montreal en dat was goed bevallen. Ik heb veel onderzoek gedaan en geprobeerd om zoveel mogelijk te leren op Airbnb. Ik was vastbesloten om mijn gasten zo goed mogelijk te verwelkomen en nam zelfs taallessen met een app om mijn Duits op te frissen (met weinig succes).

 

Ik begon als host in maart 2020, net voordat de lockdowns van COVID-19 in Frankrijk begonnen.



Twee weken later kondigde onze president een lockdown van twee weken aan. Ik kreeg meteen berichtjes via de app van twee boekingen van Parijzenaars die de stad wilden ontvluchten. 

 

Mijn woning heeft drie aparte accommodaties. Eén ervan werd geboekt door tweelingbroers. Ze waren allebei dol op boulderen en wilde deze periode samen doorbrengen om te klimmen op de rotsen in het bos. 

 

De andere accommodatie was geboekt door een moeder, haar twee kinderen van 11 en 13 jaar en haar partner. Ze boekten voor een maand om te genieten van het platteland en de tuin. 

 

De derde accommodatie was voor onze tweede dochter, die waarschijnlijk snel terug zou komen uit Bali.

 

Ik heb geprobeerd om voor mijn gasten een veilige procedure op te zetten voor de gedeelde wasruimte. Ik zorgde ook voor duurzame ontsmettingsproducten. 

 

Toen de lockdown werd verlengd, nam de eenzaamheid in ons leven toe. Via sms-chats met mijn gasten ontdekte ik dat de tweelingbroers, de 11-jarige jongen en ik rond dezelfde periode jarig zijn. We wisten inmiddels hoe we elkaar op een veilige manier konden ontmoeten. Dus organiseerde ik voor iedereen een lunch in de tuin met drie aparte lunchtafels, één voor elke groep, met voldoende afstand ertussen.

 

Het kostte wel even wat voorbereiding. Ik kookte niet en bestelde al het eten apart verpakt om kruisbesmetting te voorkomen. Maar het was een magische dag. Het was warm en zonnig. We zaten de hele middag in de tuin, waar we naar elkaars levensverhalen luisterden. Iedereen had het naar zijn zin en ik heb nog steeds goede herinneringen aan deze middag. Het deed me ook beseffen hoe makkelijk het is om als host een verschil te maken door om je gasten te geven. 

 

Sindsdien probeer ik altijd om inzicht te krijgen in het doel van het verblijf van mijn gasten en doe ik mijn best om ze op een warme en persoonlijke manier te verwelkomen. Soms bied ik ze een maaltijd aan. Bijvoorbeeld als ik weet dat het een groep wedstrijdruiters is met weinig tijd om te koken. Of ik zorg dat ik de pakjes in ontvangst neem die ze voor de verjaardag van een familielid hebben besteld. De interacties met mijn gasten geven me veel vreugde, herinneringen en talloze persoonlijke verhalen. 

 

Claudia, Delphine, Tatiya en ik vertellen hoe we als hosts iets doen tegen eenzaamheid en we zijn benieuwd naar jullie ervaringen. Lees hieronder wat Daniel, Delphine en Tatiya te vertellen hebben over hun ervaringen: 

 

-----

 

Please follow the Community Guidelines // Volg de communityrichtlijnen

0 Antwoorden 0

Artikelen lezen in het Informatiecentrum

Je woning klaarmaken voor gasten
Tips van Airbnb Plus-hosts: attent zijn voor je gasten
Gasten ondersteunen tijdens hun verblijf